Soms zijn de zorgen zwaar en de toekomst donker. Dat zal ik niet ontkennen. Wat helpt is kijken door de ogen van Florijn en Tristan Zij weten niet dat ze niet oud worden, ze weten niet dat deze ziekte hen van binnen uit kapot maakt.Zij leven gewoon vandaag. 'Mama kijk!" roept Florijn terwijl hij gevaarlijk heen en weer zwaaiend een paar losse passen in mijn richting zet; Mijn geschrokken gezicht ziet hij niet. 'Wat goed van je!' zeg ik terwijl ik naar hem toe sprint en nog net een nieuw litteken kan voorkomen. "ik oefen met lopen' zegt mijn zoon trots. 'Ik word steeds beter, gisteren kon ik dit nog niet.' Ontroerd door zoveel vertrouwen in de goede afloop knuffel ik hem. 'Wat eten we?' vraagt hij. 'Erwtensoep' zeg ik. "Triiiiiiiiistan! we eten erwtensoep!" roept hij naar zijn broertje die een spelletje speelt op de ipad. Lekker! reageert die,'we hebben een beetje geluk vandaag"
23 Januari 2017 Permanente linkGoogle FeedMSN Reporter
